Do prije 100 godina dijabetes je bio smrtonosna bolest liječena strogim dijetama koje su najšešće značile izgladnjivanje koje je ili dovodilo do smrtnog ishoda ili su pacijenti umirali usljed komplikacija dijatesa.
1921. godine dolazi do okrića koje je promijenilo svijet. Kanadski ortoped Frederick Banting zajedno sa studentom medicine Charles Bestom sa Univerziteta u Torontu iz Kanade, uspjeli su izolovati inzulin – izlučevine iz ćelija otočića pankreasa. Ovo otkriće predstavljalo je prekretnicu u medicini odnosno terapiji dijabetesa.
Put do medicinskog čuda
- Oktobar 1920 – Fredrick G Banting ima ideju za istraživanje inzulina
- Novembar 1920 – Banting se sastaje s Johnom JR Macleodom
- Maj 1921. – Banting započinje eksperimente, uz pomoć Charlesa H Besta
- August 1921 – Banting i Best prvi su koristili ekstraovani inzulin za regulaciju glukoze u krvi psa s teškim dijabetesom
- Decembar 1921 – James B Collip se pridružuje istraživačkom timu kako bi pomogao u prečišćavanju sirovog ekstrakta inzulina
- Januar 1922 – Prva uspješna injekcija inzulina primijenjena je Leonardu Thompsonu 23. januara
- Oktobar 1923 – Banting i Macleod dobijaju Nobelovu nagradu za otkriće insulina
Inzulin je jedno od vodećih medicinskih čuda 20. stoljeća, u rangu s antimikrobnim lijekovima i tretmanima raka. Prije otkrića inzulina 1921. godine, djeca i odrasli koji su razvili dijabetes najčešće su umirali u roku od nekoliko dana do mjeseci, a možda i nekoliko godina; sa pojavom inzulinske terapije, ovaj vremenski okvir je produžen na decenije.
To je bio samo početak u razumijevanju i lječenju dijabetesa, od kojeg boluje svaka 10. osoba u svijetu. Tada se, na primjer, nije znalo da postoje različiti tipovi dijabetesa.
Danas osobe sa dijabetesom, uz adekvatnu terapiju, gotovo da nemaju ograničenja u životu i aktivnostima. Čak i profesionalno bavljenje sportom i postizanje izuzetnih rezultata je sasvim moguće.
Sama ova činjenica je već dovoljan razlog da razumijemo značaj ovog otkrića za medicinu i svijet.